72

Ο εβραίος Δαβίδ γιος Λιάκου δολοφονήθηκε στο μύλο κοντά στο χωριό Γέργερη του ναχιγιέ Καινούργιου, αφήνοντας κληρονόμους τη σύζυγό του Καλή κόρη Δρακαγιά [;], τον ενήλικο γιο του Λιάκο, τον ανήλικο γιο του Μουτζά [;] και την ανήλικη κόρη του Μεριέμ. Η Καλή, αυτοπροσώπως και ως κηδεμόνας των ανήλικων παιδιών, και ο Λιάκος ενάγουν τον Ιβάζ γιο Αμπντουλλάχ, μυλωνά στον εν λόγω μύλο, και τους Μανιό γιο Γιώργη και Μιχάλη γιο Μανιού, κατοίκους του ίδιου χωριού, με την κατηγορία ότι αφού σκότωσαν το θανόντα, χρησιμοποιώντας μπαλτά και ρόπαλο, έσφαξαν ένα άλογο του αξίας δέκα γροσίων και ένα γάιδαρο του αξίας πέντε γροσίων και του πήραν δεκατρία μουζούρια σιτάρι, κερί, μετάξι, ένα ασημένιο δαχτυλίδι, ένα ασημένιο μαχαίρι και 75 γρόσια. Από τους εναγόμενους, ο Ιβάζ και ο Μανιός δέχονται την κατηγορία, ισχυρίζονται όμως ότι πήραν μόνο το κερί, το μετάξι καθώς και 35 παράδες και 40 άσπρα, ενώ ο Μιχάλης αρνείται ότι συμμετείχε στο φόνο και τη σφαγή των ζώων, παραδέχεται όμως ότι πήρε τα εν λόγω αντικείμενα. Οι εναγόμενοι διατάζονται να αποδώσουν τα κλεμμένα αντικείμενα και την αξία των σφαγέντων ζώων. Επιπλέον, καθώς ο μεγαλύτερος κληρονόμος δικαιούται να ζητήσει αντίποινα (kısas), οι Ιβάζ και Μιχάλης καταδικάζονται σε θάνατο σύμφωνα με τις ομολογίς τους.