| Περιγραφή - Περίληψη | Κάποιος ονόματι Αθανάσιος προσήγαγε τον Αλέξανδρο στο Συμβούλιο του Ιεροδικείου Ρεθύμνης με την κατηγορία της καταπάτησης δημόσιας περιουσίας. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι όταν το Ρέθυμνο υπέφερε απο μία μεγάλη πανώλη, εξαιτίας οτι πολλοί δεν είχαν κάποιο συγκεκριμένο μέρος για να ταφούν, η πρώην χριστιανή Φατουμέ Χανούμ πούλησε στο Ταμείο των πτωχών αραγιάδων ένα χωράφι που είχε τεσσάρων μουζουριών έξω απο την πόλη - και το οποίο πλήρωνε και έναν κατ'ποκοπήν φόρο 80 παράδων επειδή υπαγότανε στα αφιερώματα του Σουλτάνου Ιβραϊμ-, για 35 ριάλια. Ο κατηγορούμενος, ήταν αυτός ο οποίος μέτρησε τα λεφτά και το χωράφι αγοράσθηκε απο όλους τους χριστιανούς. Το χωράφι αυτό θα χρησίμευε στην ταφή των αποθανόντων (απο την πανώλη) φτωχών χριστιανών. Φυσικά, οι χριστιανοί έπρεπει να συνεχίσουν να πληρώνουν τον κατ' αποκοπήν φόρο των 80 παράδων. Παρότι η πράξη αυτή καταχωρήθηκε και στα χαρτιά του Ηρακλείου, ο Αλέξανδρος προσπάθησε να οικειοποιηθεί το χωράφι, καλλιεργώντας το με σκοπό να αποκτήση την κυριότητα του. Ο Ιεροδικαστής εφόσον ρώτησε τον κατηγορούμενο και έλαβε αρνητική απάντηση, εξέτασε τους μάρτυρες. Οι παρόντες χριστιανοί προύχοντες ο τερζής Μάρκος , ο άλλος τερζής ο Τζώρτζης, ο Γιάννης, ο Γιώργης και ο Μανώλης επιβεβαίωσαν τις κατηγορίες. Συγκεκριμένα, τόνισαν οτι την περίοδο της αγοραπωλησίας, ο Αλέξανδρος είχε διορισθεί να διαχειρίζεται και να φυλάει το Ταμέιο των Φτωχών. Επιπροσθέτως, ήταν αυτός που μέτρησε τα χρήματα απο το ταμέιο για την αγορά του χωραφιού αλλά και τον κατ'αποκοπήν φόρο. Τέλος, συμφώνησαν οτι η πράξη της αγοραπωλησίας έπισημοποιήθηκε και εγγράφως. Μετά την κατάθεση των μαρτύρων, το συμβούλιο αποφάσισε να καταδικάσει τον Αλέξανδρο να εγκαταλείψει όποιες αξιώσεις είχε πάνω στο χωράφι. |
|---|