22

Ο εβραίος Δανιήλ γιος Σουμούρ [;], πατέρας και μοναδικός κληρονόμος του Ισαάκ, και ο Ιωσήφ, ξάδελφος του Μωυσή και μοναδικός κληρονόμος του, με πληρεξούσιο τον Ασλάν γιο Μουσά, ενάγουν στο συμβούλιο που συγκροτήθηκε ενώπιον του διοικητή του Χάνδακα Ιμπραήμ Πασά, τους Γιάννη γιο Κωνσταντίνου και Κωνσταντίνο γιο Γιώργη, κατοίκους του χωριού Χουμεριάκος του ναχιγιέ Μεραμπέλου, με την κατηγορία ότι πριν από 2,5 μήνες σκότωσαν στον ίδιο ναχιγιέ μαζί με το Μιχάλη, αδελφό του Κωνσταντίνου, που κατέφυγε στη Σπιναλόγκα, τον Ισαάκ και το Μωυσή, που είχαν μεταβεί για εμπόριο. Οι εναγόμενοι αρνούνται την κατηγορία. Οι ενάγοντες προσάγουν ως μάρτυρες το Γιώργη γιο Τζάνη και το Μιχάλη γιο Νικολού, κατοίκους του χωριού Γενί Κιοί [Νεάπολη] του ναχιγιέ Μεράμπελου, καθώς και το Γιάννη γιο παπα-Αντώνη και τον παπα-Μιχάλη γιο Αντώνη, κατοίκους του χωριού Λίμνες του ίδιου ναχιγιέ, οι οποίοι καταθέτουν ότι άκουσαν τους εναγόμενους να λένε ότι σκότωσαν τους προαναφερόμενους εβραίους, αλλά δεν γνωρίζουν, αν τους σκότωσαν με όργανο που συνεπάγεται την επιβολή του φόρου αίματος. Αποφασίζεται οι εναγόμενοι να πληρώσουν το φόρο αίματος, επειδή το φονικό όργανο που χρησιμοποήσαν είναι άγνωστο.